elle meller, jeg forteller

Spisestua vår, før og etter...
Thank God for byggvareforretninger!

Klokka på veggen virkar ikkje enno, men kanskje ein gong.... Eg fekk den med naboen, dei skulle kaste den. Skjenken skal få eit målingsstrøk eller to til.

Vegg-til-vegg-teppe, tekstilstrie i ein ubestemmeleg farge.
Det er lenge sidan det har vore pussa opp her...

veggane skreik etter make-over.

Pipa, nesten ferdigskrapa. Eg veit fortsatt ikkje kva eg skal gjere med den... legge skifer, eller småstein... eller, eller... valgets kvaler.


Under teppet dukkar gamle golvbord opp, vi har slipa ned og måla kvitt! Lekkert, sjølv om det ikkje er so praktisk med ein svarthåra hund og ei svarthåra matmor:)


Blomst frå Sofiia, vakre vesenet! Skjenken er arv frå far min, eg måtte ta den, for ingen andre ville ha den. Den såg mildest talt shabby ut, på feil måte. Men eg pussa og sparkla, måla og skifta knottar, no er den eit stasmøbel eg er glad for at eg adopterte!




Krukker, laga av ein keramikar eg kjenner. Ho lagar dei mest fantastiske kreasjonar og eg håper mange fleire vil oppdage kunsten hennar. Eve Lis Eikrem, ho er søkbar på google.

Verdt ein titt!!

Taklampa som eg har arva frå farmor. Den låg nedstøva på kryploftet heime hjå mamma og far.


Her likar eg å samle middagsgjestar so ofte eg kan. Ingenting er so koseleg som sosialt samvær med folk eg set pris på. Bordet fekk eg kjøpt på finn, mørkebrunt og heilt forskrekkeleg stygt. Det fulgte med 4 stolar. Eg heiv meg over pussepapir og målarkost, og vips!! 3 av stolane er replica av ein antikk modell. Dei har eg fått frå ein herregård i Sverige.

Heldige meg!

Med ynskjer om ein fin dag!