Tikk-takk-tikk-takk

Det skjer mykje rundt oss for tida.

Vi har mykje tid til å gjere det vi har lyst til, og det gjer vi.

Innimellom rekk vi å slappe av,
eg burde bli enda flinkare til det.
Eg burde setje meg ned med ei god bok
og berre nyte våren i solveggen.

"Men eg har ikkje tid, for eg skal finne skjegget..."
eller...
eg har so stor glede av å sy for tida
at eg prioriterar det,
ei stund til.

På mystisk vis har det kome ei klokke i hus,
ei aldeles vakker ei!
No har eg to
og lurer på kva eg skal gjere med den andre,
.... Ååå, alle desse vala!

Eg lir av beslutningsvegring
og burde vore fritatt frå slikt.

Har de sett?
Eg veit ikkje kor gamal denne klokka er,
men det må eg berre finne ut.

Den passar godt saman med det brune hjørneskåpet
(i andre hjørnet)
og bilete som heng på veggen.
Den kler skrivebordet og stovebordet.

Det er ingen tvil, klokka er komen for å bli.

I dag overraska eg kjæresten.
Eg: "eg har bestemt meg for å kvitte meg med ein del ting,
vi har for mykje,
vi har ikkje plass til alt.
Kanskje vi burde selje noko?"

Kjæresten: *stum*....
*himmelfallen*
*tenker*
*forsiktig*: meiner du det?
*glad*

Hehe..
det skal ikkje mykje til for å glede ein stakkars mann;)